Личные местоимения (pronomĭna personalia)
Числа Падежи Первое лицо Второе лицо
Singularis Nom. я ěgŏ ты tū
Gen. меня mei тебя tui
Dat. мне mihi тебе tibi
Acc. меня me тебя te
Abl. мною me тобою te
Pluralis Nom. мы nōs вы vōs
Gen. нас nostri вас vestri
из нас nostrum из вас vestrum
Dat. нам nobis вам vobis
Acc. нас nos вас vos
Abl. нами nobis вами vobis

Личного местоимения 3 лица в латинском языке нет. Его функцию выполняют указательные местоимения

Частица -met
Нередко с личными местоимениями употребляется усилительная частица -met:

egómet — я сам
nobísmet ipsis — нам самим
durate et vosmet rebus servate secundis — крепитесь, чтобы самих себя сохранить для лучших времён
meāmet culpā — по моей собственной вине
.., auditos in funere eius Marciae gemitus semet incusantis, quod causa exitii marito fuisset.
Суффикс -pte
С личными местоимениями иногда употребляется усилительный суффикс -pte:

suapte manu — своей собственной рукой
mepte — меня самого
предлог Cum
juxta mecum — так же, как и я
Omnia mea mecum porto — все мое ношу с собой
aeque mecum — наравне со мной
Употребление личных местоимений
В латинском языке личное местоимение употрбляется с личной формой глагола только в том случае, если на него падает логическое ударение.

   возвратное местоимение (pronomen reflexivum)
Числа Падежи Первое лицо Второе лицо Третье лицо
Singularis Nom.  —  —  —
Gen. меня mei тебя tui себя sui
Dat. мне mihi тебе tibi себе sibi
Acc. меня me тебя te себя se
Abl. мною me тобою te собою se
Pluralis   —  —  —
Gen. нас nostri вас vestri себя sui
Dat. нам nobis вам vobis себе sibi
Acc. нас nos вас vos себя se
Abl. нами nobis вами vobis собою se
   Притяжательные местоимения (pronomĭna possessiva)

meus, mea, meum — мой

noster, nostra, nostrum — наш

tuus, tua, tuum — твой

vester, vestra, vestrum — ваш

suus, sua, suum — свой

   Указательные местоимения (pronomĭna demonstrativa)

is, ea, id тот, он

Падеж Singularis Pluralis
m. f. n. m. f. n.
Nom. is ea id ii (ei) eae ea
Gen. eius eius eius eorum earum eorum
Dat. ei ei ei iis (eis) is (eis) iis (eis)
Akk. eum eam id eos eas ea
Abl. eo ea eo iis iis iis

hic, haec, hoc — этот (указывает на близкий предмет)

Падеж Singularis Pluralis
m. f. n. m. f. n.
N. hic haec hoc hi hae haec
G. huius huius huius hōrum hārum hōrum
D. huic huic huic his his his
Acc. hunc hanc hoc hōs hās haec
Abl. hōc hāc hōc his his his

ille, illa, illud — тот (указывает на отдаленный предмет)

падежи Singularis
m. f. n.
Nom. ille illa  illud 
Gen. illius  illius  illius 
Dat. illi  illi  illi 
Acc. illum  illam  illud 
Abl. illo  illa  illo 
Pluralis
Nom. illi  illae  illa 
Gen. illorum  illarum  illorum 
Dat. illis  illis  illis 
Acc. illos  illas  illa 
Abl. illis  illis  illis 

iste, ista, istud — этот, тот (указывает на предмет, который относится ко 2 лицу)

падежи Singularis
m. f. n.
Nom.  iste  ista  istud 
Gen.  istius  istius  istius 
Dat.  isti  isti  isti 
Acc.  istum  istam  istud 
Abl.  isto  ista  isto 
Pluralis
Nom.  isti  istae  ista 
Gen.  istorum  istarum  istorum 
Dat.  istis  istis  istis 
Acc.  istos  istas  ista 
Abl.  istis  istis  istis 

idem, eadem, idem — тот же самый

падежи Singularis
m. f. n.
Nom.  idem  eadem  idem 
Gen.  eiusdem  eiusdem  eiusdem 
Dat.  eidem  eidem  eidem 
Acc.  eundem  eandem  idem 
Abl.  eodem  eadem  eodem 
Pluralis
Nom.  idem (iidem)  eaedem  eadem 
Gen.  eorundem  earundem  eorundem 
Dat.  eisdem (iisdem)  eisdem (iisdem)  eisdem (iisdem) 
Acc.  eosdem  easdem  eadem 
Abl.  eisdem (iisdem)  eisdem (iisdem)  eisdem (iisdem)

ipse, ipsa, ipsum — сам

падежи Singularis
m. f. n.
Nom.  ipse  ipsa  ipsum 
Gen.  ipsius  ipius  ipsius 
Dat.  ipsi  ipsi  ipsi 
Acc.  ipsum  ipsam  ipsum 
Abl.  ipso  ipsa  ipso 
Pluralis
Nom.  ipsi  ipsae  ipsa 
Gen.  ipsorum  ipsarum  ipsorum 
Dat.  ipsis  ipsis  ipsis 
Acc.  ipsos  ipsas  ipsa 
Abl.  ipsis  ipsis  ipsis 
   Относительные местоимения (pronomĭna relativa)

qui, quae, quod — который, какой, кто, что

Падеж Singularis Pluralis
m f n m f n
N. qui quae quod qui quae quae
G. cuius cuius cuius quōrum quārum quōrum
D. cui cui cui quibus quibus quibus
Acc. quĕm quăm quod quōs quās quae
Abl. quō quā quō quibus quibus quibus

   Вопросительные местоимения (pronomĭna interrogativa)

qui, quae, quod — который, какой, кто, что

Падеж Singularis Pluralis
m f n m f n
N. qui quae quod qui quae quae
G. cuius cuius cuius quōrum quārum quōrum
D. cui cui cui quibus quibus quibus
Acc. quĕm quăm quod quōs quās quae
Abl. quō quā quō quibus quibus quibus

   Неопределенные местоимения

Неопределенные местоимения образуются от относительно-вопросительных местоимений с помощью частиц, прибавляемых впереди слов ali- или позади -dam, -quam, -que, -piam, -libet, -vis.

Эти чстицы при склонении остются неизменными, склоняется основное местоимение (ср. в русском: "кто-то, кого-то").

Местоимения-существительные Местоимения-прилагательные
aliquis, aliqua, aliquid
кто-нибудь, что-нибудь aliqui, aliqua, aliquod
какой-нибудь
quispiam, quaepiam, quidpiam
кто-нибудь, что-нибудь quispiam, quaepiam, quodpiam
какой-нибудь
quisquam, quidquam
кто-то, что-то —

quidam, quaedam, quiddam
кто-то, что-то quidam, quaedam, quoddam
какой-то
quisque, quaeque, quidque
каждый quisque, quaeque, quodque
каждый, всякий
unusquisque, unaquaeque, unumquidque
каждый в отдельности unusquisque, unaquaeque, unumquodque
каждый в отдельности
quivis, quaevis, quidvis
кто угодно, любой  quivis, quaevis, quodvis
какой угодно, любой
quilibet, quaelibet, quidlibet
кто угодно, любой quilibet, quaelibet, quоdlibet
кто угодно, любой
quicunque, quaecunque, quodcunque
кто бы ни
quicunque, quaecunque, quodcunque
какой бы ни

quisquis, quidquid
кто бы ни, что бы ни —

...Quis me commemorat? An quilibet tantillus nunc paruulus, in quo uideo quod non memini de me?
... Кто мне напомнит? Какой-нибудь малютка, в котором я увижу то, чего не помню в себе?

Quilibet fortunae suae faber
Каждый сам кузнец своего счастья

Domi suae quilibet rex
в своем доме каждый царь

Juxta has autem determinationes, potest quilibet has Dei voluntates determinare aperte