Личные местоимения (pronomĭna personalia)
Числа Падежи Первое лицо Второе лицо
Singularis Nom. я ěgŏ ты tū
Gen. меня mei тебя tui
Dat. мне mihi тебе tibi
Acc. меня me тебя te
Abl. мною me тобою te
Pluralis Nom. мы nōs вы vōs
Gen. нас nostri вас vestri
из нас nostrum из вас vestrum
Dat. нам nobis вам vobis
Acc. нас nos вас vos
Abl. нами nobis вами vobis
Личного местоимения 3 лица в латинском языке нет. Его функцию выполняют указательные местоимения
Частица -met
Нередко с личными местоимениями употребляется усилительная частица -met:
egómet — я сам
nobísmet ipsis — нам самим
durate et vosmet rebus servate secundis — крепитесь, чтобы самих себя сохранить для лучших времён
meāmet culpā — по моей собственной вине
.., auditos in funere eius Marciae gemitus semet incusantis, quod causa exitii marito fuisset.
Суффикс -pte
С личными местоимениями иногда употребляется усилительный суффикс -pte:
suapte manu — своей собственной рукой
mepte — меня самого
предлог Cum
juxta mecum — так же, как и я
Omnia mea mecum porto — все мое ношу с собой
aeque mecum — наравне со мной
Употребление личных местоимений
В латинском языке личное местоимение употрбляется с личной формой глагола только в том случае, если на него падает логическое ударение.
возвратное местоимение (pronomen reflexivum)
Числа Падежи Первое лицо Второе лицо Третье лицо
Singularis Nom. — — —
Gen. меня mei тебя tui себя sui
Dat. мне mihi тебе tibi себе sibi
Acc. меня me тебя te себя se
Abl. мною me тобою te собою se
Pluralis — — —
Gen. нас nostri вас vestri себя sui
Dat. нам nobis вам vobis себе sibi
Acc. нас nos вас vos себя se
Abl. нами nobis вами vobis собою se
Притяжательные местоимения (pronomĭna possessiva)
meus, mea, meum — мой
noster, nostra, nostrum — наш
tuus, tua, tuum — твой
vester, vestra, vestrum — ваш
suus, sua, suum — свой
Указательные местоимения (pronomĭna demonstrativa)
is, ea, id тот, он
Падеж Singularis Pluralis
m. f. n. m. f. n.
Nom. is ea id ii (ei) eae ea
Gen. eius eius eius eorum earum eorum
Dat. ei ei ei iis (eis) is (eis) iis (eis)
Akk. eum eam id eos eas ea
Abl. eo ea eo iis iis iis
hic, haec, hoc — этот (указывает на близкий предмет)
Падеж Singularis Pluralis
m. f. n. m. f. n.
N. hic haec hoc hi hae haec
G. huius huius huius hōrum hārum hōrum
D. huic huic huic his his his
Acc. hunc hanc hoc hōs hās haec
Abl. hōc hāc hōc his his his
ille, illa, illud — тот (указывает на отдаленный предмет)
падежи Singularis
m. f. n.
Nom. ille illa illud
Gen. illius illius illius
Dat. illi illi illi
Acc. illum illam illud
Abl. illo illa illo
Pluralis
Nom. illi illae illa
Gen. illorum illarum illorum
Dat. illis illis illis
Acc. illos illas illa
Abl. illis illis illis
iste, ista, istud — этот, тот (указывает на предмет, который относится ко 2 лицу)
падежи Singularis
m. f. n.
Nom. iste ista istud
Gen. istius istius istius
Dat. isti isti isti
Acc. istum istam istud
Abl. isto ista isto
Pluralis
Nom. isti istae ista
Gen. istorum istarum istorum
Dat. istis istis istis
Acc. istos istas ista
Abl. istis istis istis
idem, eadem, idem — тот же самый
падежи Singularis
m. f. n.
Nom. idem eadem idem
Gen. eiusdem eiusdem eiusdem
Dat. eidem eidem eidem
Acc. eundem eandem idem
Abl. eodem eadem eodem
Pluralis
Nom. idem (iidem) eaedem eadem
Gen. eorundem earundem eorundem
Dat. eisdem (iisdem) eisdem (iisdem) eisdem (iisdem)
Acc. eosdem easdem eadem
Abl. eisdem (iisdem) eisdem (iisdem) eisdem (iisdem)
ipse, ipsa, ipsum — сам
падежи Singularis
m. f. n.
Nom. ipse ipsa ipsum
Gen. ipsius ipius ipsius
Dat. ipsi ipsi ipsi
Acc. ipsum ipsam ipsum
Abl. ipso ipsa ipso
Pluralis
Nom. ipsi ipsae ipsa
Gen. ipsorum ipsarum ipsorum
Dat. ipsis ipsis ipsis
Acc. ipsos ipsas ipsa
Abl. ipsis ipsis ipsis
Относительные местоимения (pronomĭna relativa)
qui, quae, quod — который, какой, кто, что
Падеж Singularis Pluralis
m f n m f n
N. qui quae quod qui quae quae
G. cuius cuius cuius quōrum quārum quōrum
D. cui cui cui quibus quibus quibus
Acc. quĕm quăm quod quōs quās quae
Abl. quō quā quō quibus quibus quibus
Вопросительные местоимения (pronomĭna interrogativa)
qui, quae, quod — который, какой, кто, что
Падеж Singularis Pluralis
m f n m f n
N. qui quae quod qui quae quae
G. cuius cuius cuius quōrum quārum quōrum
D. cui cui cui quibus quibus quibus
Acc. quĕm quăm quod quōs quās quae
Abl. quō quā quō quibus quibus quibus
Неопределенные местоимения
Неопределенные местоимения образуются от относительно-вопросительных местоимений с помощью частиц, прибавляемых впереди слов ali- или позади -dam, -quam, -que, -piam, -libet, -vis.
Эти чстицы при склонении остются неизменными, склоняется основное местоимение (ср. в русском: "кто-то, кого-то").
Местоимения-существительные Местоимения-прилагательные
aliquis, aliqua, aliquid
кто-нибудь, что-нибудь aliqui, aliqua, aliquod
какой-нибудь
quispiam, quaepiam, quidpiam
кто-нибудь, что-нибудь quispiam, quaepiam, quodpiam
какой-нибудь
quisquam, quidquam
кто-то, что-то —
—
quidam, quaedam, quiddam
кто-то, что-то quidam, quaedam, quoddam
какой-то
quisque, quaeque, quidque
каждый quisque, quaeque, quodque
каждый, всякий
unusquisque, unaquaeque, unumquidque
каждый в отдельности unusquisque, unaquaeque, unumquodque
каждый в отдельности
quivis, quaevis, quidvis
кто угодно, любой quivis, quaevis, quodvis
какой угодно, любой
quilibet, quaelibet, quidlibet
кто угодно, любой quilibet, quaelibet, quоdlibet
кто угодно, любой
quicunque, quaecunque, quodcunque
кто бы ни
quicunque, quaecunque, quodcunque
какой бы ни
quisquis, quidquid
кто бы ни, что бы ни —
—
...Quis me commemorat? An quilibet tantillus nunc paruulus, in quo uideo quod non memini de me?
... Кто мне напомнит? Какой-нибудь малютка, в котором я увижу то, чего не помню в себе?
Quilibet fortunae suae faber
Каждый сам кузнец своего счастья
Domi suae quilibet rex
в своем доме каждый царь
Juxta has autem determinationes, potest quilibet has Dei voluntates determinare aperte